Vanger in het graan
|
09/08/2008 |
Ik lees Engelse en Amerikaanse boeken het liefst in de oorspronkelijke taal. Dat dacht ik tenminste.
Ik pakte voor de site van Boekcitaten (voor wie het niet kent: een site waar je citaten uit boeken moet raden, ga er eens kijken!) het boek van Salinger uit de kast: Vanger in het graan.
Jaren geleden had ik de oorspronkelijke, Amerikaanse versie gelezen. Mooi proza, die prachtig vastgehouden landerigheid, maar de puber Holden Caulfield bleef voor mij toch een Amerikaanse puber, met Amerikaanse hang-ups. Hoe oud was ik zelf? Ergens in de 30, schat ik.
Later kocht ik de Nederlandse vertaling (van Johan Hos uit 1989), meer omdat het een mooie gebonden uitgave was en een aanbieding, en zette die naast de Amerikaanse pocket uit 1962.
En nu raak ik opnieuw geboeid door het verhaal, in de vertaling. Sterker nog, ik kan me beter in de hoofdpersoon inleven dan ik me van vroeger herinner. Waar ligt dat aan? Ik heb Amerikaanse literatuur altijd het liefst in het Engels gelezen. Dichter bij de bron. Nu kreeg ik het gevoel dat door het Nederlands de hoofdpersoon meer diepte kreeg, meer een jongen van vlees en bloed werd. In mijn eigen taal kom ik toch nog dichter bij de bron.
Ik moet dus toegeven dat ik liever een vertaling lees dan de oorspronkelijke tekst! Komt dat nou door de uitstekende vertaling of is het een kwestie van ouderdom?
|
|
Tagging:
Taal,
Boeken
|
(1 Reacties)
|
Ik en mijn hersenscan
|
13/03/2008 |
Mijn hersenen en ik leven in gescheiden werelden. Als ik naar het toetsenbord reik, is die actie al tot in de puntjes voorbereid zonder dat ik daar weet van heb. En de woorden die daarna verschijnen zijn een resultaat van talloze bliksemsnelle ontploffinkjes in mijn brein.
Dat wetende, kun je je afvragen wie nu eigenlijk de baas is over je gedachten en handelingen, waar zit het centrum? Hallo Houston?
Daar zijn grofweg drie antwoorden op. Het meest aantrekkelijk is de opvatting dat mijn geest hoe dan ook de baas is over mijn hersenen, een autonome instantie die de keuzes in het leven bepaalt, of dat nou gaat over de kleren die ik vandaag aantrek of het werk dat ik doe. Oké, de hersenen doen het voorbereidende werk, maar zij staan in dienst van de geest.
Een tweede mogelijkheid is dat de hersenen de baas zijn en de geest een bijverschijnsel. Met de toenemende kennis van wat zich in het brein afspeelt terwijl we denken, lachen, praten of dromen, wordt die opvatting steeds aannemelijker. Het brein is voortdurend bezig informatie te verzamelen, verbanden te leggen, zaken in het geheugen op te slaan of juist niet, aan te sporen tot bewuste actie of juist niet. Er zijn neuronen die in de hersenscan oplichten bij het zien van je geliefde, bij het horen van een bekend lied of bij het constateren dat er iets fout gaat (het oeps-effect).
Wie dat niet gelooft, leze het boek Ben ik dat van wetenschapsjournalist Mark Mieras. Een buitengewoon boeiend en informatief boek. 35 hoofdstukken over alledaagse verschijnselen als vriendschap en verliefdheid, plannen maken, een liedje dat in je hoofd blijft hangen, lachen, huilen, maar ook over de ontwikkeling bij kinderen en hersentraining bij ouderen. Het hersenonderzoek over deze onderwerpen gaat eigenlijk over waarneming, geheugen, emoties en de hardware in het brein, maar Mieras weet het zo op te schrijven dat een leek geïnteresseerd raakt in zijn eigen hersenen.
Hij gaat uit van de ervaringen die iedereen heeft, met name over zichzelf als een autonoom wezen, en zet daar recent hersenonderzoek tegenover waardoor de lezer langzaam gevoelig wordt voor het idee dat ons bewuste handelen eigenlijk een product is van het brein. Dat geldt ook voor ons zelfbewustzijn: de geest, een heel nuttig product, want zonder dat kunnen we niet functioneren.
Voor het dagelijks leven heeft diezelfde geest een oplossing voor het dilemma 'wie is hier de baas'. Dat is de derde mogelijkheid: hersenen en geest leven in twee gescheiden werelden. Ik ervaar mijzelf als mijzelf en niet als mijn hersenen. Ik ben vooralsnog de baas over wat ik denk en doe. Mijn hersenen doen hun best die illusie in stand te houden.
|
|
Tagging:
Hersenen,
Boeken
|
(4 Reacties)
|
Het jongetjesboek
|
21/12/2007 |
Waarom is er wel een markt voor Het Jongensboek en niet voor Het Meisjesboek?
Een van de aardigste boeken van deze maand is Het Jongensboek, een Nederlandse bewerking van het Engelse The Dangerous Book for Boys.
Een nostalgisch boek voor vaders en grootvaders, die nog geleerd hebben hoe je een platte knoop moet leggen en hoe je je naam in het morse-alfabet moet seinen.
Voor de jongens van vandaag lijkt me die tijd een soort Verweggistan.
Maar in het boek staan ook verhalen over dinosaurussen en veldslagen, zaken die nu nog fascineren als je tien bent. Het is een boek dat appelleert aan het verlangen dingen te ontdekken, te bestrijden en te overwinnen.
Groots en meeslepend wil ik leven, zoiets. Typisch een Jongensverlangen.
Waarom is er eigenlijk geen dergelijk boek voor meisjes? Ik heb nog op de padvinderij gezeten waar we ook leerden vuur te maken en knopen te leggen. En voor het geval dat je verdwaalde, had je een kompas.
Maar misschien moet een Meisjesboek meer gaan over de spelletjes van vroeger, de poesie-albums, de spannende boeken die je las. En vooral over je kijk op jongens toen je tien was: die stoerdoenerige wezens, die je omverliepen (niet leuk) of achter je aan liepen (wel leuk). Dat was ook een soort ontdekken van de wereld. Een andere wereld dan die van Het Jongensboek, maar niet minder echt.
UPDATE 25 februari
Ik lees nu in Opzij (februari 2008) dat er inderdaad een Meisjesboek is uitgebracht. Er zijn er zelfs twee: het Engelse The Great Big Glorious Book for Girls en het Amerikaanse The Daring Book for Girls. Het laatste komt in augustus in de Nederlandse vertaling uit bij uitgeverij De Harmonie.
|
|
Tagging:
Boeken
|
(1 Reacties)
|
Boekenweek 2008: vanachter de geraniums
|
08/12/2007 |
'Van oude menschen; de derde leeftijd en de letteren' is voluit het thema van de Boekenweek 2008. Men is er vast al druk mee bezig.
|
Pelargonium, oftewel geranium |
Ouderdom is een thema in de literatuur van alle tijden, zo motiveert de CPNB haar keuze. We moeten dan denken aan vergrijzing en aftakeling, maar ook aan 60-plussers (de derde leeftijd) die zich helemaal niet oud voelen maar lijden onder ouderendiscriminatie. Wat is dan de gemeenschappelijke noemer, vraag je je af.
De groep boven de 60 jaar is tegenwoordig even divers als de groep jonger dan 60. Echt oud ben je pas tegen je tachtigste. Echt oud, dat is de leeftijd waarop ouderdom je hele bestaan kleurt, wanneer je beperkingen groter worden dan je mogelijkheden.
Maar daarover willen we geen boeken lezen! Waarover dan wel? De CPNB noemt een paar recente titels over ouder worden: 'Op slot' van Bernlef, 'Het satijnen hart' van Campert, 'Alleman' van Philip Roth en 'Herinnering aan mijn droeve hoeren' van Garcia Marquez. Verder non-fictietitels over Alzheimer (Stella Braam) en meer in het algemeen: het geheugen (Douwe Draaisma).
Op het moment zijn er vast wel oudere auteurs die op aansporing van hun uitgever het boek versneld afmaken waar ze toch al aan bezig waren. De Boekenweek genereert boeken, zo werkt het toch?
Ik denk dat men bij de CPNB vooral hoopt op boeken met veel wijsheid en levenslessen. Een vleugje wanhoop, oké, maar hou het vooral mooi en ingetogen. Over de kale treurigheid van de laatste levensjaren hoeven we niet te lezen.
Vrolijk mag daarentegen wel. Steek de lezers van onder de 60 (de vaste boekenlezer is tussen 40 en 60 jaar oud) een hart onder de riem.
Wedden dat de boeken van vitale 60-plussers de Boekenweek zullen overheersen? Oud, hoezo oud?
|
|
Tagging:
Boeken
|
(3 Reacties)
|
Lezen en schrijven
|
09/11/2007 |
Bij het lezen van een boek
Lezen is denken met andermans hoofd
Dat zei Schopenhauer, maar ik betwijfel het.
Een boek schrijven is een langdurige bezigheid.
Een, twee jaar geconcentreerde arbeid.
Tel daarbij het herschrijven, schrappen, opnieuw beginnen.
Het is een eenzame bezigheid.
|
Giancarlo Neri - The Writer. 'A monument to the loneliness of writing
|
Ik ben blij dat ik niet met de schrijver hoef mee te denken.
Wat ik lees is het resultaat van al dat denken.
Ik doe er een week over.
Op vakantie twee dagen.
Zoveel jaren arbeid voor twee dagen leesplezier.
Dat is iets om over na te denken.
|
|
Tagging:
Boeken
|
(2 Reacties)
|
De Asielzoeker
|
26/06/2007 |
Een geslaagde leeservaring bestaat uit een goede match tussen een boek en zijn lezer. En hoewel ik Grunberg een groot hedendaags schrijver vind, heb ik De Asielzoeker met moeite uitgelezen.
|
|
Tagging:
Boeken
|
(10 Reacties)
|
Bloemlezen, hoe doe je dat?
|
11/06/2007 |
'Duizenden boeken moeten weer een boek voortbrengen. Ik weet nog niet hoe het eruit zal zien. Een engel zweeft door de kamer, hoop ik.'
|
|
Tagging:
Boeken
|
(Geen reacties)
|
BOB DYLAN 66 JAAR
|
25/05/2007 |
Bob Dylan, gisteren 66 jaar geworden, moet eens voortmaken met deel 2 van zijn autobiografie. Het eerste deel Chronicles (Kronieken) smaakte naar meer.
|
|
Tagging:
Boeken,
Muziek
|
(2 Reacties)
|
JOE SPEEDBOOT
|
18/04/2007 |
Als een van de laatste lezers eindelijk Joe Speedboot gelezen. Een bijzonder boek, en dat is 't! En een intrigerend omslag.
|
|
Tagging:
Boeken
|
(10 Reacties)
|
Een pageturner
|
13/03/2007 |
Ik sta in de winkel en weeg het boek op mijn hand. Een kilootje? Voor een paperback niet weinig. Ruim duizend pagina's en een benauwde bladspiegel. Veel tekst dus, maar ik ben juist op zoek naar een dik boek. Een pageturner liefst.
|
|
Tagging:
Boeken
|
(9 Reacties)
|
Een mooi boek
|
29/01/2007 |
Meegesleept worden door een verhaal, het overkomt me steeds minder vaak. Een boek uitlezen, ik doe het alleen als de eerste twintig bladzijden me bevallen. Is het een soort leesluiheid die komt met de jaren?
|
|
Tagging:
Boeken
|
(1 Reacties)
|
Ouder worden
|
20/01/2007 |
'Nu laat mijn lichaam dagelijks van zich horen (zie hoe ik me moeizaam uit mijn stoel omhoogdruk en op moet passen niet om te vallen als ik sta). Ik onderga het in gedwongen lijdzaamheid, afgewisseld met buien van ongeduld en dat ongeduld weet geen toekomst om zich op te richten en draait dol op zijn plek.'
|
|
Tagging:
Boeken
|
(3 Reacties)
|
|
- Deze website is gesloten. Zie verder op Facebook.
- Naam: Maja Vervoort
- Locatie: Terra
- Woonplaats: Amsterdam, al langer dan veertig jaar
- In de zomer: De Wolden, Drenthe
- In de winter: Andalucia
- In een ver verleden: Indonesiƫ
-
Ooit gestudeerd: psychologie
-
Studievoorkeur, maar helaas niet gedaan: Nederlands
-
Testuitslag beroepskeuzebureau: Ga jij maar bij een uitgeverij werken
-
Werkzaam geweest als: redacteur en hoofdredacteur van het tijdschrift Psychologie Magazine, auteur
-
Schreef ook in: Opzij (artikelen) en Trouw (recensies)
-
Getrouwd: ja, met hem
-
Kinderen: ja, twee
Links:
Toon meer polls
Bezoeken sinds 2006-08-21:
|
549047
|
|